- dirimo
- dīrĭmo, ĕre, ēmi, emptum (emtum) [dis + emo]
- tr. -
[st2]1 [-] partager, séparer.
[st2]2 [-] au fig. séparer, désunir, rompre, interrompre.
[st2]3 [-] troubler, casser, détruire.
- dirimere proelium : mettre fin au combat (séparer les combattants).
- dirimere nuptias, Suet. Caes. 43: casser un mariage.
- dirimere auspicium, Liv. 8.23 : vicier un auspice.
- dirimere rem susceptam, Cic. Leg. 2, 12, 31: annuler ce qui a été fait.
- dirimere (comitia) : interrompre les comices.
* * *dīrĭmo, ĕre, ēmi, emptum (emtum) [dis + emo] - tr. - [st2]1 [-] partager, séparer. [st2]2 [-] au fig. séparer, désunir, rompre, interrompre. [st2]3 [-] troubler, casser, détruire. - dirimere proelium : mettre fin au combat (séparer les combattants). - dirimere nuptias, Suet. Caes. 43: casser un mariage. - dirimere auspicium, Liv. 8.23 : vicier un auspice. - dirimere rem susceptam, Cic. Leg. 2, 12, 31: annuler ce qui a été fait. - dirimere (comitia) : interrompre les comices.* * *Dirimo, dirimis, pe. corr. diremi, pe. pro. diremptum, dirimere, Ex di vel dis, et emo, emis compositum. Departir, Separer, Desemparer.\Actionem dirimere. Plin. iunior. Rompre, ou Entrerompre un plaidoyer.\Certamina. Ouid. Juger du debat et different.\Charitatem dirimere, et Dirimere veterem coniunctionem cum aliquo. Cic. Rompre l'alliance.\Colloquium. Caesar. Rompre le parlement et propos d'aucun.\Consilium. Sallust. Rompre l'entreprinse.\Controuersiam. Cic. Accorder un different, Appoincter et juger un different.\Praelium. Caesar. Departir et demesler une bataille, ou combat.\Res dirimenda alicuius arbitrio. Ouid. Qui sera jugee par l'arbitre et advis d'aucun.\Rem susceptam dirimere. Cic. Troubler, ou Rompre l'entreprinse.\Rixam. Plaut. Appaiser une noise.\Sententias. Plin. iunior. Distinguer, Compter les opinions et mettre à part.\Dirimuntur, oppida vnius diei itinere. Plin. iunior. Sont distans l'un de l'autre d'une journee, Il y a une journee de l'un à l'autre.
Dictionarium latinogallicum. 1552.